Recent onderzoek van het centre voor advanced management studies, onderdeel van de universiteit van Cardiff, heeft aangetoond dat managers die het merendeel van hun tijd blauwe pakken dragen tot significant betere beslissingen komen dan collega’s die een voorkeur hebben voor grijze pakken.
Ik zie je wenkbrauwen fronzen. Raar onderzoek.
Tegelijkertijd: we weten allemaal dat het centre voor advanced management studies een gerenommeerde club is. Dus wat doe je als je morgen voor je kledingkast staat?
Juist. Je kiest het blauwe pak.
Baat het niet, dan schaadt het niet.
Het probleem is: het centre voor advanced management studies bestaat niet en het onderzoek zoog ik zojuist uit mijn duim. Iets waar je met twee minuten googlen ook achter was gekomen. Maar dat heb je niet gedaan. Waarom?
Omdat wij managers, waar het aankomt op onderzoek naar ons vak, direct onze kritische zin verliezen.
Liever dan eens goed te kijken naar de data, kopen we een boek waarin het blue suit management –lichtvoetig en met humor- uit de doeken wordt gedaan, bezoeken we congressen om op de hoogte te blijven van de nieuwste ontwikkelingen op het gebied van blauwe pakken en proberen we zo snel mogelijk een blue suit-black belt te worden.
Die reactie is ergens wel begrijpelijk: het leiden van een organisatie, afdeling of team is moeilijk en brengt veel onzekerheden met zich mee, wat ons bevattelijk maakt voor theorieën en modellen die ons op een simpele manier houvast beloven.
Maar hoe begrijpelijk ook: het brengt ons vak niet verder.
Halve waarheden en totale onzin
Er wordt veel, goed en wetenschappelijk gevalideerd onderzoek gedaan naar leiderschap en organisatie-ontwikkeling, maar op een of andere manier vindt dat onderzoek maar mondjesmaat zijn weg naar de opleidingen, cursussen en trainingen die wij volgen om een betere manager te worden.
We werken in plaats daarvan met methoden gebaseerd op het werk van erkend gekkie Carl Jung (denk aan de MBTI-test en management drives), zijn massaal op zoek naar het Waarom van Simon Sinek en geloven nog steeds dat Stephen Coveys 7 habits goede handvatten bieden voor leiderschap.
Wat betekent dat we werken op basis van halve waarheden en totale onzin.
Ik stel voor dat we in 2017 ons best gaan doen om dat veranderen.
Door kritisch te zijn op wat als waarheid wordt gepresenteerd, door goed te kijken naar de data die achter een theorie ligt en een gezond wantrouwen te ontwikkelen voor modellen die ons eenvoudige oplossingen beloven voor complexe problemen. Door, kortom, weer eens gebruik te maken van een oud en in onbruik geraakt instrument: onze hersenen.
En wat ik morgen aantrek? Mijn blauwe pak uiteraard. Gewoon, omdat het kan.
Rest mij jullie alvast heel fijne kerstdagen te wensen en veel wijsheid voor 2017!